Ivonne Bouwens [Amsterdam, 1963]
Over mij.. [for English click here]
Naast een meditatieve manier om uitdrukking te geven aan mijn creativiteit is kunst, met name schilderen, voor mij een manier geworden om belangrijke thema’s in mijn leven aan te spreken en waar nodig en mogelijk soms zelfs te transformeren.
Door de emoties en fysieke gewaarwordingen, die met de verschillende thema’s gepaard gaan, op te roepen terwijl ik schilder, stel ik mezelf in staat ze opnieuw en met aandacht te doorleven om ze vervolgens op intuïtieve wijze over te brengen in mijn werk. Dit zijn vrij intense processen en dat is soms best pittig, maar tegelijkertijd doortrokken van.. melancholische schoonheid. Ze geven mij de gelegenheid om te groeien.
Wanneer het té zwaar wordt, krampachtig en ik merk dat ik moeizaam ga lopen trekken en duwen, dan is het van belang dat ik stop, afstand neem en mezelf afvraag of ik nog wel aan het spelen ben. Spelen betekent namelijk voor mij een oordeel loze manier van werken waarbij ik me totaal overgeef aan het creatieve proces.
Regelmatig betekent dit dat ik veel of alles weg moet schilderen of schuren om het werk rigoureus over een andere boeg te gooien. Daar wil ik ook niet bang voor zijn. Ik hou mezelf graag de spreuk voor: “Failure is not a destination”, wat voor mij zoveel betekent als “Wanneer iets niet goed is, dan is het gewoon nog niet af”.
Zolang creëren een vorm van spelen blijft, blijft ook de flow en dat is voor mij het allermooiste dat er is. Dan kan ik totaal opgaan in mijn werk en een gevoel van transcendentie ervaren. Het voelt ook als de zuiverste manier van werken, want daarmee schakel ik mijn hoofd uit, schakel ik die kritische stem in mijn hoofd uit (die altijd wel wat vervelends te zeggen heeft) en dat geeft ruimte aan het creatieve proces.
De vrijheid die ik voel om alles wat ik onder handen krijg te mogen gebruiken in mijn werk geeft mij ook heel veel speelruimte. Soms worden het volledig abstracte werken, maar vaker is er een cross-over tussen abstractie en figuratie. Afhankelijk van de gelaagdheid van het thema zijn er soms meerdere werken voor één thema nodig en die gelaagdheid zie je ook in terug in de vele lagen verf.
Ik gebruik ook heel graag oud werk om op door te werken. Net als mijn emoties is immers niets dat ik maak bedoelt voor altijd. De ondergrond van een werk dat voor mij niet meer relevant is, geeft nieuw werk sowieso al meer diepte. Als een Feniks bouw ik mezelf graag telkens opnieuw op, op de restanten van de vorige versie.
About me..
In addition to it being a meditative way to express my creativity, art – especially painting – has become a way for me to address important themes in my life and, where necessary and possible, even transform them.
By evoking the emotions and physical sensations associated with various themes, while I paint, I allow myself to relive them with attention, and then intuitively translate them into my work. These are intense processes, and they can be quite tough at times, but often imbued with… a melancholic beauty. They give me the opportunity to grow.
When it becomes too heavy, strained, and I notice that I start forcing things, then it is important for me to stop, take a step back, and ask myself if I am still playing. For me, playing means working in a non-judgmental way, whilst surrendering completely to the creative process.
Often, this means I have to paint over or sand away much or all of the work to radically change direction. One shouldn’t be afraid of that, I feel. I like to remind myself of the expression “Failure is not a destination,” which, to me, means “If it’s not right, then it’s simply not finished.”
As long as creating remains a form of play, the flow remains, and that, to me, is the most beautiful experience in the world. Then I can become completely absorbed in my work and experience a form of transcendence. It also feels like the purest way of working, because… in doing so, I switch off my mind, silence that critical voice in my head, that voice that always has something nasty to say, hence holding space for the creative process.
The freedom I feel to use everything that comes to hand also gives me a lot of room to play. Sometimes the works become completely abstract, but more often there is a cross-over between abstraction and figuration. Depending on the complexity of the theme, sometimes several works might be needed for one theme, and you can also see that complexity reflected in the many layers of paint.
I also enjoy using older pieces as the foundation for the new. Like my emotions, nothing I make is made to last forever. And the base of a work that is no longer relevant to me, already gives a new work more depth. Like a Phoenix, I like to rebuild myself again and again, on the remnants of the previous version.
2025, June, NDSM Fuse, Amsterdam
2024, June, MK24, Amsterdam
2023, June, MK24, Amsterdam
Contact
ivonne@vonvon.nl
06 – 24 503 733
Amsterdam
Colofon
Website: Sakkers Webdesign
Photos website: Ivonne Bouwens
Photo poster Ruimschoots: Bart Sakkers